Podczas zderzenia identycznych samochodów pod kątem 90° na skrzyżowaniu dróg, gdy współczynnik odbicia K = 0, a współczynnik tarcia ślizgowego nadwozi zderzających się samochodów ftr = 0,4, część energii kinetycznej -wytraconej na samo zderzenie wynosi w przybliżeniu: w razie uderzenia w tył lub bok samochodu — 21%, w razie uderzenia w środek nadwozia — 33% i w razie uderzenia w przednią boczną część samochodu — 29%. Pozostała nie zużyta znaczna część energii kinetycznej samochodów rozprasza sic w drugiej fazie zderzenia, czyli podczas następującego po uderzeniu przemieszczania się pojazdów. W tym przypadku siły hamujące są prostopadłe do płaszczyzny obrotu kół i skierowane przeciwnie do kierunku wektora prędkości poślizgu samochodów po nawierzchni.
Przy założeniu, że środek masy samochodu znajduje się dokładnie w jego środku, masa samochodu rozłożona jest równomiernie, a współczynnik tarcia ogumienia o nawierzchnię drogi nie zależy od obciążenia samochodu i jego prędkości poślizgu, to wówczas typowy samochód czterokołowy można zamienić przez dwukołowy równoważny pojazd. Wypadkową prędkości poślizgu kół przednich i tylnych otrzymuje się jako wynik sumowania wektorów: prędkości postępowej środka masy i prędkości obwodowej względem środka masy. Należy zauważyć że, jeżeli prędkości vf i vc są skierowane w tę samą stronę względem samochodu to na samochód działa przyspieszenie ruchu postępowego. Z drugiej strony, jeżeli prędkości vr i vc są skierowane w przeciwne strony, to na samochód działa opóźnienie kątowe. Te dwie fazy przemieszczania samochodu przeplatają się ze sobą kolejno. W razie zablokowania przednich kół siła hamująca wywołana tarciem kół o nawierzchnię drogi, jest skierowana w kierunku przeciwnym do kierunku wektora poślizgu samochodu. Również w tym przypadku, przy zachowaniu wspomnianych założeń, typowy czterokołowy samochód może zostać zamieniony przez dwukołowy równoważny pojazd.