Moskwicz Aleko
Historia AZLK 2141/21412 zwanego Moskwiczem Aleko sięga 1984 roku. Samochody oferowano z silnikami o pojemności 1570 ccm (stosowanym również w bardziej popularnych Ładach) lub 1480 ccm.
Na początku lat 90. pojazdy te były przywożone do Polski w ramach prywatnego importu, któremu sprzyjał korzystny przelicznik rubla i złotego. Auta były przestronne i wygodne. Za czasów świetności z powodzeniem konkurowały z Polonezem nie tylko ceną. Wkrótce okazało się, że korodują niemal w oczach, co było efektem m.in. technologii lakierowania bez podkładu. Użytkownicy narażeni są na rozmaite usterki, często (silnik Moskwicza 1.5) nienaprawialne z powodu braku części zamiennych.
Dacia 1300
Auto jest wierną kopią francuskiego Renault 12, zaprezentowanego po raz pierwszy w 1969 roku w Rumunii. Tam też wytwarzane było jeszcze 13 lat po zakończeniu produkcji we Francji – do 1993 roku.
Dacia 1300 dostępna jest zarówno w wersji sedan jak i kombi. Stosunkowo duża podaż młodych egzemplarzy na polskim rynku wynika z faktu, iż rząd rumuński w początkach lat dziewięćdziesiątych spłacał kredyty tym właśnie towarem. Jakość materiałów i wykonania Dacii niczym nie przypomina w miarę solidnego Renault, dlatego częste remonty zespołu napędowego to normalka. Mimo usilnych starań nie uda się zmniejszyć hałasu we wnętrzu, awaryjności i sporego zapotrzebowania na paliwo.
Fiat125p/FSO1500
Pierwsze nadwozia Fiata 125 z silnikami Fiata 1500 opuściły FSO w 1967 roku. W trakcie produkcji z różnym skutkiem byty udoskonalane. W 1981 roku nazwę Fiat 125p zmieniono na FSO 1500.
W polskich warunkach wybór „dużego” Fiata jest z punktu widzenia nabywcy z chudym portfelem rozsądny. Auta naprawia się łatwo i tanio ze względu na prostą konstrukcję i niedrogie części. Fiaty są stosunkowo przestronne i wygodne. Najlepsze pochodzą z początków produkcji, ale trudno znaleźć nieskorodowany egzemplarz. Wadą modelu jest zachłanność na paliwo, ale dużo aut wyposażono w instalację gazową. Trzeba przygotować się na częstą wymianę niektórych części.