Podwozie Fiata modelu Dobló nieco zaskakuje. Zawieszenie przednie – kolumny typu McPhersona – to rozwiązanie typowe, sprawdzające się w rozmaitych warunkach drogowych. Koła osi tylnej połączono, nie jak można by się spodziewać w sposób typowy – belką podatną, ale osią sztywną prowadzoną przez dwa jednopiórowe resory. Takie rozwiązanie jest preferowane w większych samochodach dostawczych z racji swej prostoty i wytrzymałości. Tu znalazło się zapewne dla zmniejszenia kosztów budowy auta. Zawieszenie takie nie zapewnia, niestety, dobrego komfortu jazdy, szczególnie gdy samochód jest nieobciążony, a jego wadą są głębokie przechyły nadwozia w zakrętach. Dlatego w wersji osobowej dodatkowo zastosowano stabilizator, ale nie spełnia on do końca swego zadania.
Dobló oferowany był z dwoma silnikami. Pierwszy, benzynowy, znany z modelu Punto ma pojemność 1242 cm3 i rozwija moc 47 kW. Drugi to diesel z pośrednim wtryskiem paliwa, sterowanym pompą rotacyjną, rozwija moc 46 kW. Oba silniki zapewniają tylko wystarczające parametry trakcyjne samochodu. Jazda w mieście wymagać będzie częstych zmian biegów. Na szosie wyprzedzanie ciężarówek i wolniejszych pojazdów będzie trudne, szczególnie w pełni obciążonym samochodem. W terenie górzystym, na podjazdach za Dobló będą formować się kolejki. Jednak mimo słabych walorów trakcyjnych oba silniki są dość elastyczne i pracują stosunkowo cicho.
Fiat Dobló wykonany jest z typową dla tego producenta jakością i z typowych dla niego materiałów, stąd we wnętrzu sporo twardych, podatnych na zarysowania plastików i nie najlepiej spasowanych elementów.
W tylnym zawieszeniu Dobló zastosowano rozwiązanie proste, przenoszące wysokie obciążenia – oś sztywną prowadzoną przez dwa resory jednopiórowe. Do łagodzenia wstrząsów przy głębokim ugięciu resorów służy element gumowy o stopniowanej twardości. W samochodzie osobowym dodatkowo montowany jest stabilizator, ograniczający przechyły boczne. Zawieszenie tego typu zapewnia stały kontakt z nawierzchnią i prostopadłe położenie kół względem jezdni, co pozwala w pełni wykorzystać przyczepność opon. Wadą tej konstrukcji jest niski komfort resorowania i wzmacnianie efektu galopowania przy pokonywaniu poprzecznych nierówności.